Op 14 december 2016 vond de afsluiting van de eerste STW opleiding plaats.
13 cursisten konden met grote tevredenheid terug kijken op een succesvol leerjaar.

Hieronder een terugblik van verschillende cursisten in de leeftijd van 30 tot 60 jaar en werkzaam binnen verschillende werksettingen.

Marco, senior maatschappelijk medewerker, 62 jaar

Op 15 maart 2016 begon ik, als een inmiddels wat oudere SPV in de ouderenzorg, aan een reis. Een reis door ‘systemisch land’.

Ik begon die dag met de opleiding tot Systeem Therapeutisch Werker bij de RINO in Amsterdam. Een reis langs steden zoals het communicatief- en collaboratief perspectief, het structureel perspectief, het gezinsontwikkelingsperspectief, het narratief perspectief en het oplossingsgericht perspectief. Ik maakte kennis met de locals van deze steden/perspectieven zoals daar zijn Watzlawick, Minuchin, Murray Bowen, Carter en Mc Goldrick, Steve de Shazer en Insoo Kim Berg, Erickson en Bateson, Maurizio Andolfi, Virginia Satir, Boszormeny en Nagy, Karl Tom en Cecchin, Madsen en vele anderen.

Gelukkig had ik twee hele goede gidsen (Ineke en Erik) die me vanaf 15 maart aan de hand meenamen en me wegwijs maakten en de mooie dingen lieten zien, voelen en ervaren van de steden/perspectieven die ik bezocht. Ze leerden met de taal die in die steden/perspectieven gesproken werd begrijpen en deden dat met veel geduld en tact als het kwartje weer eens niet viel bij mij.

Kata, beelden therapeut, 35 jaar

Als ik terugkijk op de gehele opleiding Systeemtherapeutisch werker, schiet me als eerste te binnen: “Wow, wat heb ik veel geleerd!” En meteen daarna: ”Okay, maar nu begint het pas…” Denkend aan verschillende momenten van de opleiding kwamen er – zeker tijdens de eerste maanden, met het theorieblok en met alle perspectieven – steeds weer enthousiasme, verbazing, verwarring, snappen, tevreden kijken langs. Na de zomerpauze, waarin ik het ‘opleidingskeurslijf’ een beetje los kon laten kwam het besef dat ik eigenlijk al best veel systeemtherapeutische technieken en vooral een houding geïntegreerd had in mijn werk als beeldend therapeut. Vooral toen ik een wat langere casus kon begeleiden begon ik steeds beter te begrijpen hoe systemen werken. En zag ik hoe mooi een beeldende opdracht kon versterken, openleggen, begeleiden… Het leren gaat in steeds weer nieuwe rondes, soms met kronkelende zijpaden een meestal een opwaartse spiraal volgend.

Ik ervaar het als een groot cadeau dat ik mag meekijken met cliënten en hun families, partners, kinderen. En dat ik geleerd heb om dat wat ik als beeldend therapeut al deed, kijken naar ressources, nu gerichter en specifieker in kan gaan zetten.

Manon, gezinswerker, 29 jaar

Terugkijkend op de gehele opleiding ben ik tevreden over de manier hoe de lesstof aangeboden werd. Ik hou juist van de afwisseling tussen luisteren naar de docent of mede studenten die mij iets nieuws vertellen/leren en de afwisseling door zelf de theorie en interventies toe te passen en uit te proberen in het leslokaal of op het werk. De video fragmenten die ik gezien heb tijdens de les, dragen eraan bij om de theoretisch kennis visueel tot mij te nemen en gaat het ook sneller leven en begrijp ik het nog makkelijker. Ik vind dit prettige manieren van leren. Ook de toets na het bekijken van de film ‘le passe’ is voor mij een goede manier om de lesstof goed tot mij te nemen en te begrijpen. Want ik word dan eigenlijk gedwongen heel bewust en aandachtig de film te bekijken. Het voelde voor mij eigenlijk als het bestuderen van de film, omdat ik de geleerde kennis moest verbinden aan alle (sub)systemen, verhoudingen en verschillende contexten in de film.

Ik heb erg veel geleerd van deze opleiding en ben heel erg blij met de persoonlijke ontwikkeling/groei die ik afgelopen jaar heb doorgemaakt. Waarvan ik in het begin van de opleiding dacht dat al deze nieuwe informatie nooit zou gaan landen, kan ik nu zeggen dat ik weet waar het systemisch denken en handelen over gaat en wat er van een systeem therapeutisch werker verwacht wordt. Bedankt allemaal!

Marja, sociaal psychiatrisch verpleegkundige (SPV), 58 jaar

Voor mij, al jaren werkzaam in een traumasetting voor vluchtelingen, was de gehele opleiding wel een groot leerproces ten aan zien van mijn eigen normen en waarden. Dat merkte ik bijvoorbeeld in de les; “Omgaan met de vreemde ander” Ik werk veel met de vreemde ander, maar na het lezen van de theorie en de les kwam ik toch achter een aantal normen die meespelen in het omgaan met de vreemde ander. Ik denk dat ik mij, goed op de kaart gezet hebt als STW binnen mijn eigen instelling. Ik wordt steeds vaker gevraagd voor systeemgesprekken. En ik maak deel uit van het systeemteam.

Ik denk meer systemisch en dat is te merken in mijn verslaglegging en presentatie van de patiënt. Verder kan ik beter omgaan met “de vreemde ander”, doordat ik toch meer doorvraag en meer stilsta bij de transculturele vaardigheden en meer gebruik maak van het cultureel interview.

Wendy: Ambulant psychiatrisch hulpverlener 38 jaar

Binnen de kinder- en jeugdpsychiatrie, mijn werkcontext heb ik de afgelopen periode ervaren hoe waardevol het is circulair te denken en de aanmeldklachten van een persoon in breder verband te zien en uit te vragen in de verschillende contexten. Als ik probeer het leerproces van afgelopen jaar in een woord te omschrijven dan kies ik voor het woord; VERBINDING. Ik ben afgelopen periode meer in verbinding/ contact met mijzelf gekomen. Door bewust te letten op innerlijke spraak, mijzelf in relatie tot de ander. Daarnaast ben ik meer in verbinding gekomen met de ander, is er meer sprake van wederkerigheid en balans in focus op jezelf en focus op de ander. Daar ben ik jullie als beide docenten en ook mijn mede studenten en mijzelf dankbaar voor.

Colette, maatschappelijk werker, 52 jaar

Ik heb in de STW opleiding handvatten aangereikt gekregen om in gesprek met cliënten middels vraagstellingstechnieken (beter)te kunnen exploreren. De nieuwsgierigheid, het doorvragen, de circulaire vragen die zicht geven op de betrekkingen tussen de gezinsleden, de hypothetische vragen (stel dat vragen), het geven van een cijfer aan bijvoorbeeld de ouder-/ partnerrelatie of het eigen gezin: het helpt mij in mijn werk om vanuit een gedwongen kader, om zicht te krijgen op hoe mensen het (gezins)leven ervaren en waar zij zelf pijn voelen. Als er helderheid ontstaat over het probleem, kan ik samen met cliënten zoeken naar hoe dat probleem opgelost kan worden en wie daaraan bij kunnen dragen. Genoeg ingrediënten dus voor mijn verdere wandeling op het pad van persoonlijke- en professionele groei!